Betekenis en definitie 

Victim blaming, ook wel Blaming-the-victim genoemd is een psychologische term die letterlijk staat voor de oorzaak/schuld bij een ander leggen. In het Nederlands wordt dit slachtofferbeschuldiging/slachtoffer(s) de schuld geven, genoemd. 

Bij victim blaming krijgt het slachtoffer te horen dat hij of zij ergens schuld aan heeft na het meemaken van bijvoorbeeld fysiek, online of seksueel geweld. 

De dader of de betrokkene(n), noemen het slachtoffer verantwoordelijk voor een situatie, terwijl de dader of betrokkene(n) zelf verantwoordelijk zijn. "Hij of zij vroeg er zelf om" is iets dat veel voorkomt wanneer het slachtoffer zijn/haar verklaring aflegt, invult, ...

Oorsprong term

Vanwaar komt nu de term 'victim blaming'?

Wel, deze term is afkomstig uit een boek genaamd 'Blaming the Victim' uit 1971, geschreven door William Ryan.

De term werd veel gebruikt in de Verenigde Staten in de jaren 70. Hiernaast gebruikte men de term 'victim blaming' in de Verenigde Staten ook in vele rechtszaken die in verband werden gebracht met verkrachting, maar ook bij processen met een racistische achtergrond bijvoorbeeld. 

Rechtvaardigheidshypothese

Wanneer slachtoffers iets doen in de ogen van een ander, maakt dat het makkelijk om als buitenstaander te reageren. "Wij zouden zoiets nooit doen, dus dat gebeurt bij ons niet". Dit noemen ze in de wetenschap, "Just WorldTheory" (rechtvaardigheidshypothese in het Nederlands).

Deze theorie helpt ons verklaren waarom dat bepaalde slachtoffers soms de schuld krijgen van hun eigen ongeluk binnenin bepaalde situaties waar zij totaal geen controle over hadden. Mensen hebben de neiging om het gedrag van het individu als een bron van schuld te beschouwen. 

Primaire en secundaire victimisering

De primaire victimisering valt samen met het delict. Hierop kan mogelijks een tweede ervaring van het slachtoffer volgen.

Dit noemt men secundaire victimisering, ook wel herhaald slachtofferschap genoemd. Deze tweede slachtofferervaring is in veel gevallen minstens even pijnlijk of zelfs pijnlijker dan de eerste slachtofferervaring.

Dit houdt in dat het slachtoffer na een gebeurtenis (primaire victimisatie) nogmaals slachtoffer wordt. Dit kan door de omgeving, politie, familie en/of vrienden gebeuren. Dit kan ontstaan wanneer het slachtoffer zich onvoldoende gehoord voelt en het gevoel heeft dat hij/zij niet met respect wordt behandelt of toegang krijgen tot de nodige info waar ieder individu recht op heeft.